Dat vervloekt emotioneel eten: we kennen het allemaal toch, niet? We zijn heel gemotiveerd om het deze keer wél goed te doen, we weten in grote lijnen wat gezonde voeding is, en toch blijven we keer op keer in diezelfde valkuil lopen. Valt er dan helemaal niets aan te doen? En neen: bij zo’n eetbui grijpen we helaas niet naar broccoli of witloof. Meer zelfs: we voelen ons teleurgesteld, waardoor we nog meer in die vicieuze cirkel blijven zitten. Herkenbaar?
Ja, er valt wel degelijk iets aan te doen.
Analyseer voor jezelf wat er allemaal schuil gaat achter jouw eetgedrag. Het klinkt cliché maar doen we dat wel? Het meeste van ons emotioneel eten overvalt ons als het ware, gebeurt niet altijd bewust: we blijven in die val trappen. Heb je zo’n ongecontroleerd eetmoment? Doe de moeite om er nadien even bij stil te staan. Waarom ben je weer in die val getrapt? Vaak is het een mix van allerlei factoren, zoals bepaalde diepgewortelde gewoontes (eten bij teleurstelling, eten bij verveling, eten bij eenzaamheid,..), stress (je holt jezelf continue achterna), korte nachten met weinig slaap, misschien drink je wel te weinig vocht (water)? Of snak je zeker nu weer om volop écht te leven in deze Covid-tijden.
Zolang je niet op de juiste knoppen duwt, zal louter ‘een dieet’ volgen je op lange termijn niet verder helpen. ‘Ken jezelf,’ is een oude, wijze spreuk van o.a. Socrates en Pythagoras.
Bovendien kan je jezelf wel wat beschermen tegen impulsief, instinctmatig emotioneel eten en die diepgewortelde gewoontes. Zorg dat je een zo duidelijk mogelijk plan hebt. Noteer hoe jouw dag er op eetvlak zal uit zien.
Vaak blijven we keer op keer in diezelfde val trappen, omdat we de tijd niet nemen om op die juiste knoppen te duwen. Maar willen we niet nét dat leren om de juiste eetgewoontes voor de rest van ons leven te implementeren? Veel mensen eten al wel gezond bij de hoofdmaaltijden maar de effecten blijven vaak uit omdat het vaak misloopt tussen de 3 hoofdmaaltijden door. Er bestaat helaas geen quick fix. Het leerproces dat vaak met vallen en opstaan gebeurt is minstens even belangrijk.
‘Een paar dagen kan ik stand houden en dan herval ik weer’, iets dat we allemaal ook wel herkennen. Na een stresserende en vermoeiende dag heb je nog meer nood aan die directe behoeftebevrediging. Als je dan in het verleden nog eens de gewoonte had om naar die snelle, ongezonde hap te grijpen, zit ook dit gedrag nog eens heel diep geworteld. Dit afleren vergt dus de nodige tijd en vraagt geduld.
Weet ook dat bepaalde voedingsmiddelen ook een gevoel van afhankelijkheid kunnen veroorzaken, zeker als je er genetisch gezien vatbaarder voor bent. Wàt je eet kan dus effectief ook invloed hebben op dat telkens ‘blijven grijpen naar eten’.
Ons brein blijft vast hangen aan die directe behoeftebevrediging. Op sommige dagen zal je hier soms meer of sneller nood aan hebben. Als je dan bepaalde voedingsmiddelen waar je in het verleden naar bleef grijpen in huis blijft hebben, blijft het moeilijk om die vicieuze cirkel van diepgewortelde gewoontes te doorbreken.
Inzichten krijgen in alle mogelijke factoren is dus één. Jezelf hier tegen beschermen en wapenen is een tweede zaak: zorg dat je een duidelijk plan hebt. En wees eerlijk tegenover jezelf. Zorg ook dat je bepaalde voedingsmiddelen misschien een tijdje (en waarom niet voor altijd?) gewoon niet meer in huis haalt. Die hapklare brownies zullen harder schreeuwen dan die worteltjes in de groentelade van je koelkast.
Zo voel je ook onmiddellijk aan dat die holistische benadering dan ook enorm belangrijk is.
‘diEET anders’ geeft je stap voor stap inzichten in al die mogelijke valkuilen, zodat ook jij op jouw juiste knoppen kan duwen.